اوایل دهه ۸۰ که مجتمع مسکونی سلحشوران ساخته شد، معبر محمدیه ۲۰ هم به عنوان یکی از راه‌های ارتباطی این مجتمع شکل گرفت، اما به‌مرور زمان با وجود آسفالت معبر، اکثر زمین‌های خالی حاشیه مسیر همین طور بایر ماند.
مشهدی‌ها، منطقه ۱۲ را با نام «الهیه» می‌شناسند، محله‌ای نوپا و مهندسی‌ساز که کوچه‌های عریض و ساختمان‌های شیک و نورانی‌اش دلیل اقبال زیاد مشهدی‌ها به آن بوده است. وجه تسمیه محله الهیه برگرفته از نام یکی از محلات پایتخت بوده و ساخت‌وساز در آن از اواسط دهه ۸۰ کلید خورده و در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است.
در الهیه ۶ اهالی با کمی مکث همسایه مورداعتمادشان را به ما معرفی می‌کنند، آن هم به این دلیل که نمی‌دانند از میان این همه همسایه خوب، نام کدام را ببرند. اینجا همسایه‌ها همه همدل هستند.
کوچه شهید‌تقی‌زاده ۹، معبری فرعی در محله الهیه است که تا بولوار اقدسیه امتداد دارد. زمانی‌که الهیه شباهتی به چهره امروزی‌اش نداشت، مجتمع‌های قدیمی با آجر‌های سفالی در دو طرف این معبر بنا شد و اولین ساکنان الهیه به اینجا آمدند.
شکیبا‌عباسی و محمدرضا زینی برای اینکه بتوانند قدمی برای فلسطینیان بردارند، در طرح «ایران همدل»، حلقه‌های ازدواجشان را به ارزش ۵۰ میلیون‌تومان اهدا کردند.
مجموعه ورزشی شهدای اتوبوس‌رانی شهرداری مشهد سال۱۳۹۰ در الهیه به بهره‌برداری رسید؛ این مجموعه در شروع کار به‌واسطه جمعیت کم الهیه مخاطب چندانی نداشت، اما رفته‌رفته بر تعداد ورزشکاران افزوده شد.
هومن بخشی، نخبه‌ای علمی است که تولید محصولات شوینده و بهداشتی خود را از ۹قلم به ۲۱قلم رسانده و یکی از موفق‌ترین جوانان شهر ماست.
محمدصارم صفاری باغ ۲۲۰۰ متری‌اش را برای انجام کار‌های فرهنگی مانند کلاس‌های مشاوره ازدواج، اردو‌های تفریحی دانش‌آموزی، اردو‌های خانوادگی و کلاس‌های ورزشی در اختیار شهرداری قرار داده است.